Gitara wygrywa akordy barre, należące do pewnych grup. A zatem akordy F-dur należą do grupy akordów E-dur, z tą różnicą że próg wyżej. Funkcję palca wskazującego w akordzie E-dur pełni siodełko szyjki gitary. Gdy będzie przesuwać się rękę wyżej, to siodełko trzeba zastąpić palcem wskazującym, przy czym robi się poprzeczkę i wtedy właśnie uzyskuje się F-dur. Mając wiedzę, jak powstają akordy grupy, należy przesuwać rękę po następnych progach wzdłuż gryfu. Będzie się wówczas uzyskiwało kolejne dźwięki. Na akordach grupy E-dur i A-dur będzie otrzymywało się akordy durowe, zaś e-mill oraz a-moll wygeneruje akordy mollowe. Trzeba mieć na względzie, że powyższe stwierdzenia się znacznym uproszczeniem, lecz dla początkujących osób jest to w pełni wystarczające. Kolejne stopnie trudności odnoszą się do akordów grupy akordów septymowych – E7 albo A7, akordów grupy C-dur i D-dur a także na przykład z noną zmniejszoną. Tylko w praktyce tych trzech ostatnich niezwykle rzadko stosuje się w praktyce.
Jak grać na gitarze