Tabulatura jest formą zapisu utworów muzycznych, głównie tych na instrumenty szarpane czyli między innymi gitarę. Pierwsze tabulatury powstały już w XV wieku, początkowo jako zapis utworów na lutnię bądź organy. Tabulatury to nic innego jak zapis posługujący się cyframi i symbolami dla oznaczenia właściwie tego samego, co zapisujemy nutami. Tabulatury i zapisy nutowe różnią się jedynie formą, choć zwolennicy nut twierdzą, że zapis nutowy lepiej oddaje dynamikę utworów muzycznych. Z drugiej strony tabulatury bardziej wyraziście odzwierciedlają techniki gry, w ramach podsumowania należałoby więc stwierdzić, że i w tym przypadku zdania są podzielone.
Ja wolę posługiwać się tabulaturami, bo z nutami jestem nieco na bakier, ale jeśli poważnie myślicie o gitarowej wirtuozerii nuty są tak czy inaczej obowiązkową podstawą.
Jak wyglądają tabulatury?
Tabulatura to sześć poziomych, przerywanych linii oznaczających kolejne struny na gitarze. Linia położona najniżej odpowiada najgrubszej strunie. Nad liniami zapisywane są symbole liczbowe i literowe, bądź znaki specjalne, wskazujące na którym progu dociskamy daną strunę do gryfu. Litery i symbole stosowane w zapisie tabulaturowym wskazują na określoną technikę gry (hammer, puff, slide itp.).
Tabulatury czytamy od lewej do prawej. Cyfry przy poszczególnych strunach (nad liniami) wskazują na którym progu należy daną strunę ucisnąć. To bardzo popularna i chyba najchętniej wykorzystywana metoda zapisu dla gitar i większości instrumentów szarpanych.